to class
thrice a week
the same campus building on the right
every day
the same young couple
the same corner
embraced in a hug of love
a goodbye
temporary separation
can’t help but look
though in haste
giving out a faint smile
in fear of “an intruder!” shout
a tender moment of privacy, after all
my head turns away
against the wish of the heart
the smile
grows inside
bitter-sweet
nevertheless
a welcome vision
first love
forever lost
Filed under Poetry, Reflections
Yavrundan Sana (Akronim)
[Kendi isteğimle yatılı kaldığım bir sene içerisinde anneme özlemim dayanılmaz bir hale gelmişti…Erenköy Kız Lisesi, Edebiyat, II. Sınıf]
Yağmur yağarsa dışarıda, gözyaşlarım sanıyorum.
Ağlayan bir ses varsa, senin sesine benzetiyorum.
Veda eden bir yüz görsem, senin yüzünü buluyorum.
Ruhum bir an daralsa, senin ruhunu hatırlıyorum.
Ufukta bir karaltı belirse, onda hemen seni tanıyorum.
Neden mi? Bilemem ki anne!
Didinen, uğraşan bir kadın görsem şekil değiştiriyor birden.
Annelerin kraliçesi, benim annem oluyor aniden.
Nedimelerin de her biri üstelik ayrı bir kraliçe, anne!
Sensizliğimi bir an hatırlasam, nankörce
Artık gözlerim buğulanmıyor anne.
Nasıl ki öyle tasavvur edemiyorum seni de
Ağlamayı bırak, sihrimiz kaybolabilir anne!
Filed under Poetry
hülyaswritings 