yanma kalbim, ne olursun, yanma
senin gibi sevemeyenlere
alışkanlıklarına hayat diyenlere
rahatlık adına mutluluktan vazgeçenlere
biliyorum, perişansın, içten yandın
yoluna git, ne olursun, sen ancak öyle varsın
durmaz, bilirim, iner ard arda o alev yaşlar
günün birinde ama bu acı da yavaşlar
sanma ki, için hep böyle kavlar
eş ruhun bildin, sevgiye özünü verdin
göz kamaştıran bir serapmış meğer
yanma kalbim, ne olursun, yanma
artık ne farkeder?
sen sevdin, biteviye sevdin, ölesiye sevdin
günün birinde bu yanık ta geçer.
hülyaswritings 