bir şiir, gene başlıksız (16 Nisan 2006)

sensiz gene özlem giyindim bugün

geceye neyseki var henüz biraz

uğraşıyla gün geçiyor bir şekilde

ama onun bitişi yok mu az be az…

 

yılmadan her gün aynı dirençle

ten umutlayıp ta kendini

bulmaya tek eşini

iki tek değil de

bulmuyor mu her seferinde bir tek teni…

 

yaşanmış bir şekilde seneler

birçoğu boş, dolu birazı

ya beş ya on belki de yirmi

hiç artakalan olmuşsa eğer

 

beden ruhun pek gerisinde

kopacak tümden yakın günün birinde

arzu etme edilme gücü

yitecek elbette iste ya da isteme

gün de bitmeyi beceremeyecek

gece hele hiç mi hiç geçemeyecek

 

sensiz gene özlem giyindim bugün

geceler hızla gelip gidiyor artık

tutunmaya gayretli anılar bile

o iki benliği ha terketti ha terkedecek

hiç sevmemiş, hiç te sevilmemiş gibi

sanki kalbimde kalbin asla atmamış gibi

gene sensiz bu yarım ruha

tekrar ve tekrar özlem yükleyecek

Leave a comment

Filed under Poetry

Your readership is appreciated.

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s