Sabah gözlerimi açıyorum, güçlükle
bilirmiş gibi karşıyı boş bulacağımı
Her zaman oturduğun o köşe
paylaşırmış gibi acı yalnızlığımı
Denizin kara bir bulut çökmüş üstüne
sıkılmış, terketmiş gibi daimi maviliğini
Kıskanmış ta olabilir hasetle belki
bakışlarındaki o tatlı şefkati
Derinliklerine kadar dalıyorum hüzünle
bakarmış gibi, görürmüş gibi masumca seninkileri
Ağlıyorum buruk bir hasretle
bulacakmış gibi ılık gözyaşlarımda seni…