Hataların bedeli . . .
ağır mı ağır
can tokatlayıp duruyor kendisini
anne yadigarı . . .
baba yadigarı . . .
her biri yitti gitti
kalmayacak tek evladıma
elle tutulur bir hatıra
herkes gibi ben de yaptım birçok hata
fakat o ikisi yok mu,
şu ilerlemiş yaşımda vurdu beni diplerin en derinine
kalbimin tutağı paramparça
koymuştum onu ellerimin yerine
çıkabilirim içinden sandığım çıkmaz
dolandı kaldı nefes borumda
olmaz benden artık herhangi bir paha
bu geç mi geç saatten sonra!
© hülya n. yılmaz, 24 Ekim, 2024
hülyaswritings 