hatalarım

kalbimden yana hiç şüphem olmadı
asla bilerek, isteyerek üzmedim kimseyi
gene de işledim hatalar canlarıma karşı,
hem de ciddi mi ciddi
kırdım hak etmeyen pırıl pırıl gönülleri

varmışım artık geç bir yaşın kapısına
ağlıyorum içimden her güneş doğumunda,
sanki nehirler akabilecekmiş gibi
yollarının aksi bir yönüne,
sanki yağmur, kar, dolu yağabilecek
gökyüzüne doğru,
sanki ölenlerim dönecek,
sanki anlatabileceğim onlara
yeniden kendimi,
sanki vurabileceğim sözcüklere
onları hiç bir zaman
incitmek istemediğimi

kalbimden yana hiç şüphem olmadı
ama ya dilim?

hülya n. yılmaz, 10 Nisan, 2022

Leave a comment

Filed under Reflections

Your readership is appreciated.

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s