Filistin aklımda . . .

A poem in my native tongue, in response to the silence we resort to in the face of atrocities with which the innocent are being erased from the face of the Earth:

Filistin’in masumları,
kalbimden dilime taşan
tuzlu damlalarla birlik olmuş,
umutsuz bir ümitle haykırıyor.
Sessizce.
Için için.

Ne çare!

Insanlık uykuda.
Insanlık unutkan.
Ben dahil.
Insanlık seçici.
Insanlık kendi rahatında.
Ben dahil.

Umursamazlık,
Vurdumduymazlık
Günün sloganı.
O kadarla da kalmıyor:
Her yeni günün odağı
Konumunda
Tahtını koruyor.

Acaba, diyorum,
Bir dakika sussak,
Susabilsek yani,
Mazlumlardan kendisine yol döşeyen
Postalların asitte bekletilmiş bağcıklarıyla
Birer birer eritilip yitenlerin
Çığlıklarıni dinlesek,
Ya da sosyal medya hatırına olsun,
Dinler gibi yapsak?

Acaba, diyorum.
Sadece, acaba . . .

(c) hülya n yılmaz, 18 Eylül 2018

Related Link