Gerçekte olamaz ama
izleyebilsem seni keşke her attığın adımında,
zamanın acımasızlıklarını bir bir durdurabilsem,
“elveda” ya da “hoşçakal” hiç demesem sana.
Manasısın yaşamımın, aslı esasısın,
isterdim ki, o nur yüzün asla asılmasın.
Metin ol, her zaman, yürü kendi yolunda.
Çok, hem de pek çok seviyor seni bu ana.
hülyaswritings 